จากลุ่มน้ำเพชร สู่ไหหลำ (ตอนที่ 1)

มณฑลไห่หนาน ประเทศจีน

ไหหนาน เป็นมณฑลที่ตั้งอยู่ใต้สุดของประเทศจีน มีสภาพเป็นเกาะ

คนไทยมักเรียกชื่อเกาะด้วยความเคยชินนี้ว่า "ไหหลำ"  

แต่เสียงภาษาจีนจะเรียกว่า "ไห่หนาน" หรือ " ไหหนาน" 

ซึ่งทางสมาคมไหหนานแห่งประเทศไทย ได้ประกาศให้ใช้คำว่า 

" ไหหนาน" แล้วแต่พวกเราก็ยังคงเรียกตัวเองว่า 

"ไหหลำ" อยู่ต่อไป

  

เนื่องจากอยู่ไม่ไกลจากประเทศไทย สภาพภูมิอากาศ 

อาหาร พืช และสิ่งแวดล้อมจึงคล้ายบ้านเรา

แม้จะอยู่ไม่ไกลนัก แต่การเดินทางตรงจากบ้านเราไม่มี  

ต้องบินจากกรุงเทพฯ ไปลงเมืองกวางโจว 

จากนั้นจึงบินย้อนลงมาทางใต้ เพื่อมาเกาะไหหลำ

ถึงจะเดินทางลำบากแค่ไหน แต่ลูกหลานไหหลำ แห่งตระกูลยี่สารก็ไม่หวั่น เดินทางไปไหว้บรรพบุรุษทุกปี  โดยเฉพาะปีนี้ พวกเรา 25 ชีวิต ตั้งใจเดินทางไปเพื่อทำพิธีตั้งป้าย สร้างสุสานให้ย่าเซี๊ยะ โหว่ เหนียน


เริ่มตั้งแต่การเตรียมตัว  
เราเริ่มซื้อตั๋วเครื่องบิน และจองโรงแรมตั้งแต่เดือนธันวาคม 2555 เพราะเกรงว่าจะไม่มีเนื่องจากเป็นช่วงเช็งเม้ง ที่ผู้คนจะเดินทางกลับไปเกาะไหหลำกันมาก 

หลังจากซื้อตั๋วเครื่องบิน และจองโรงแรมแล้ว  

อีกขั้นตอนที่สำคัญคือการไปขอวีซ่าเข้าประเทศจีน

เราต้องออกจากบ้านท่ายางเวลาตี 4 ถึงหน้าสถานทูตเวลา 6 โมงเช้า นั่งรอจนถึง 9 โมงเพื่อให้เข้าเป็นอันดับแรกๆ มิฉนั้นจะต้องยืนรอกลางแดดหลายชั่วโมง

วันที่ไปคิดว่าไปเช้าแล้ว ก็ยังมีคนไปเช้ากว่า อีก 2 คน แต่เขาเข้าคิวผิด เราเลยเป็นคิวแรก  การขอวีซ่าผ่านไปด้วยดี ต้องขอบคุณลุงแพะ ลุงเบิ้ม ที่ช่วยขอให้พี่ๆน้องๆ และหลานๆ

วันเดินทาง

ในที่สุดวันเดินทางก็มาถึง ทุกคนพร้อมกันที่สนามบินสุวรรณภูมิ 

เวลา 9.00 น. คนที่ไปจากท่ายาง ออกจากบ้านตี 5 

:  เชิญชมบรรยากาศวันเดินทาง

อาคัง ...หลานชาวจีนของเรา ลางานมาช่วยเป็นล่ามให้ 

ช่างมีน้ำใจจริงๆ

กระเป๋าเข้าคิวพร้อม บริษัททัวร์อื่นงง....  ทำได้ไงเนี่ย

เข้าคิวเตรียมเช็คอิน ตามอายุ ... นำหน้าโดยคุณปู่ธงชัย และย่าต้ม

ที่มยี่สาร พร้อม .....

นอกจากสมาชิกครอบครัวยี่สารแล้ว ยังมีเจ้บ่วย หลานก๋งสี่ 

ตามไปดูบ้านเกิดก๋งสี่ด้วย

จะบินแล้วน๊า..... ปลายทาง เมืองกว่างโจว

ศรราม กับ ณเดช  เอ๊ย... อาคัง กับ ลุงแพะ 

ถึงสนามบินไป่หยุน เมืองกวางโจว มณฑลกวางตุ้ง
แวะต่อเครื่องเป็นเวลา 6 ชั่วโมง 

ป้าการรายงานข่าวให้เมืองไทยรู้ตลอดทาง

ผู้จัดการบริษัทยี่สารทัวร์ กับเสมียน 

ขนาดป่วย ยังไม่เจียมตัวนะป้า

กินข้าวเย็นในสนามบินไป่หยุน 

ที่จริงป้าต้ม เอาข้าวเหนียวหมูเส้นไป แต่เห็นคนอื่นอยากกินอาหารจีนเลยเก็บไว้ จนต้องทิ้งข้าวเหนียวในเวลาต่อมา เป็นที่เสียดายยิ่งนัก รู้งี้กินข้าวเหนียวดีกว่า

ผัดพริกของอานี พริกจริงๆ เข้าใจสั่งมาก

หลังจากกินก็แล้ว นอนก็แล้ว  ช๊อปปิ้งก็แล้ว คุยกันจนหมดแรง 

เครื่องก็ยังไม่ออก เลยนั่งอ้อนเมียดีกว่า 

สามพี่น้อง กินตลอดทาง (น้องสาวคนสุดท้องบอกว่าเอาขนมปังมาเผื่อป้าการ 
แต่ป้าฯไม่ได้แอ้ม ของหล่อนเลย)

ลุงเบิ้ม กับป้าจุ๋ม ฟังหลานๆคุยกันขำๆ หัวเราะจนปวดท้อง

ถึงสนามบินเหม่ยหลาน  เมืองไหเค๊า มณฑลไหหนาน เวลา 22.30 น.

สมาชิกทัวร์แม้จะเหนื่อย แต่ก็ยังหน้าระรื่นกันดีอยู่

ขึ้นรถที่มารับไปโรงแรม  ถึงโรงแรม 23.30 น. ทุกคนหลับสบาย (หลายคนไม่ยอมอาบน้ำ )

วันนี้ขอจบตอนที่ 1 ก่อน

พบกับกิจกรรมวันที่ 2 ที่นี่เร็วๆนี้