ป้าการ รายงานผลการเดินทางไปไหหลำ ล่าสุด กันยายน 2555

    เมื่อวันที่ 19 กันยายน 2555 ป้าการ อาปราณี และอาคัง  ได้เดินทางไปเกาะไหหลำ เพื่อดูความคืบหน้าของการสร้างสุสานให้ย่า " เซี๊ยะ โหว่ เหนียน"   วันเดินทาง ป้าการไปแบบโทรมสุดๆ เพราะเพิ่งกลับจาก มาละกา และได้นอนแค่ไม่กี่ชั่วโมง ก็ต้องลุกมาสนามบินอีกแล้ว

      ขอเล่าถึงสาเหตุที่ป้าการ และคณะต้องมาไหหลำแบบนอกรอบครั้งนี้ก่อน 

      หลังจากที่ป้าการไปไหหลำทุกปีติดต่อกันมา แต่ละปีก็พยายามคิดเรื่องการสร้างสุสานให้ย่า " เซี๊ยะ โหว่ เหนียน" เพราะเห็นสภาพหลุมฝังศพของท่านแล้ว รู้สึกไม่สบายใจที่ท่านไม่มีลูกหลานไปดูแลเลย ตลอดเวลา 60 กว่าปีที่ผ่านมา  เมื่ออาปราณีบอกว่าอยากทำป้ายหินเพื่อปักให้รู้ว่าเป็นหลุมศพของย่า  ป้าการก็รับปากที่จะทำให้สำเร็จให้ได้

      แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา ดูเหมือนมีแต่อุปสรรค ( เรื่องภาษา) ที่ไม่สามารถทำได้อย่างที่ใจหวังไว้  ในที่สุด ป้าการก็ขอร้องให้ " อาคัง" มาช่วยประสานงานกับคนที่ไหหลำ แต่ก็ยังดูเป็นเรื่องที่ห่างไกลความจริงอย่างมาก  

       ดังนั้น ...ในเดือนพฤษภาคม 2555  ป้าการจึงวางแผนที่จะไปไหหลำอีกครั้ง  เพื่อจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จให้ได้ในปีนี้  โดยขอร้องให้ " อาคัง" ไปเป็นเพื่อนป้าฯด้วย    ซึ่ง"อาคัง"ก็ตอบตกลงและเต็มใจที่จะช่วยงานนี้อย่างเต็มที่

       พอใกล้กำหนดวันเดินทาง ประมาณเดือนสิงหาคม 2555  อาปราณี ก็โทรศัพท์ มาคุยเรื่องนี้ โดยบอกว่า โกเหลิม ( เฉลิม ยี่สาร) แนะนำให้ทำเป็นสุสานให้ท่านเลย  ป้าการก็เลยบอกอาปราณีว่า กำลังจะไปไหหลำพอดี  หากจะทำเป็นสุสานก็จะไปดูให้  อาปราณีจึงขอตามไปด้วย ซึ่งป้าการ ก็ดีใจที่จะมีคนช่วยกันดูแลเรื่องนี้หลายๆคน   ดังนั้นในวันเดินทางคณะของเราจึงประกอบไปด้วย 3 คน คือ ป้าการ  อาปราณี และ "อาคัง"

       หลายคนคงสงสัยว่า หนุ่มหล่อที่ชื่อ " อาคัง" คนนี้เป็นใครกันนะ  อาคัง เป็นหนุ่มจีน ชื่อเต็มคือ เฉิน กวน คัง  บ้านอยู่มณฑลกวางสี ไม่ไกลจากไหหลำนัก  อาคังเคยเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนระหว่างไทย -จีน เรียนที่มหาวิทยาลัยหัวเฉียว เฉลิมพระเกียรติ์  เมื่อจบแล้วก็ทำงานต่อในเมืองไทย ปัจจุบันทำงานเป็นพิธีกรให้กับสถานีเคเบิ้ลทีวี TCCTV  ชื่อภาษาไทยคือ วรพจน์ เฉิน  เรียกชื่อเล่นๆแบบจีนว่า อาคัง
 
        ที่ป้าการรู้จัดอาคัง ก็เนื่องจาก อาคังเป็นเพื่อนของน้องเมย์  ลูกสาวของจิ๋ว  ลูกแด่เงี๊ยบ แม่ก่วย แซ่เหลี่ยว  หลานแป๊ะแด่ผ่ง -เจ้ต้ม  (หวังว่าคงไม่งงนะ ) อาคังเป็นเด็กที่มีอัธยาศัยดี มีน้ำใจ ต้องขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้

มาเล่าเรื่องการไปทำงานที่ไหหลำกันต่อ

         เราไปถึงโรงแรมเที่ยงคืนแล้ว ตื่นเช้าก็รีบไปยัง ตลาดตำโกซี  เพื่อพบกับ " อากงดั่น เหม่ง คน" ผู้ที่คอยช่วยเหลือเรามาตลอด   เมื่อไปถึงร้านของอากง  เห็นท่านนั่งรอเราอยู่แล้ว ดูว่าท่านดีใจมากที่เห็นพวกเราไป และแล้วการเจรจาเรื่องการทำสุสานก็เริ่มขึ้น

        อากงดั่นเหม่งคน ให้คนไปตาม ช่างแกะสลักหิน และซินแสมาคุยที่บ้านทันที  โดยป้าการได้นำเอาหนังสือจีนฉบับร่างที่จะใช้แกะสลักลงบนหินให้อากงดู  หนังสือฉบับร่างนี้ อาคังเป็นคนเขียนให้ โดยดูตัวอย่างมาจากรูปป้ายหินของก๋งของย่าลี้ นั่นเอง

 

       บรรยากาศการคุย ค่อนข้างเข้มข้น มีการแก้ไขหลายจุด เพื่อให้เหมาะสม เสียงคุยกันของสามคนนี้ ดังลั่นสนั่นซอย เป็นภาษาไหหลำ โดยมีคนขับรถที่เราใช้เขาประจำ เป็นคนแปลเป็นภาษาจีนกลางให้อาคังฟัง และ อาคังแปลเป็นไทยให้ป้าการ กับอาปราณีฟังอีกที (อาคังบอกว่า ฟังภาษาไหหลำไม่เข้าใจเลย)

      การโต้เถียงยกที่หนึ่ง ใช้เวลานานพอสมควร คราวนี้มีเพื่อนบ้านมาช่วยกันเสนอแนะความคิดเพิ่มขึ้นอีก  เลยยิ่งทำให้เสียงดังมากขึ้น

      เวลาล่วงเลยมาเกือบครึ่งวันแล้ว ยังตกลงกันไม่ได้ อากงดั่นเหม่งคน จึงชวนไปดูที่หลุมฝังศพ เพื่อให้ซินแสจับทิศ หาวันมงคลก่อน  ดังนั้นเราจึงย้ายขบวนไปยังหมู่บ้านของก๋ง เพื่อดูหลุมศพ และเตรียมออกแบบสร้างสุสาน

    ช่างทำป้ายหิน จะเป็นคนทำสุสานให้ด้วย เข้าไปดูสภาพแวดล้อม บอกว่าให้พูนดินขึ้นได้ แต่ไม่ควรโปกปูนซีเมนต์ครอบหลุม ให้ทำเป็นขอบกันดินไหลด้วยกำแพงก้อนหินและต้องไม่ทำให้สูงเกินไป  เพราะจะทำให้หลุมฝังศพของคนอื่น ( คนในหมู่บ้านเดียวกัน) ดูไม่ดี อันจะส่งผลต่อลูกหลานของเขาไปด้วย  ส่วนหน้าของหลุมก็จะปักเสาหินแกะสลัก พร้อมทำบริเวณให้ลูกหลานไว้กราบไหว้ด้วย  จากแบบที่ผู้รับเหมาบอก เราก็เห็นด้วยตามนั้น

      สำหรับซินแส  ท่านขึ้นไปยืนบนหลุมศพ  กางตำราหาทิศให้สัมพันธ์กับช่วงเวลา(ปี)ที่ย่าตาย  โดยจะเอาทิศที่ตั้งมาใช้แทนวัน เดือน ปีเกิดของลูกหลาน เพื่อหาวันที่เป็นมงคลในการยกป้าย   วันนี้ซินแสมาทำแค่ การสำรวจทิศ และวัดขนาดหลุมศพ เพื่อนำไปประกอบการคำนวน ซึ่งจะต้องรอปฏิทินปีหน้า ออกก่อนจึงจะประกาศวันมงคลให้เรารู้ได้ ( ปฏิทินจะออก เดือนพฤศจิกายน)

      สำหรับลูกหลานที่จะมาทำพิธี ใครจะมาก็ได้ แต่หากผู้ที่เกิดปีชง ให้ยืนอยู่รอบนอก

 เสร็จจากการสำรวจ และวัดหลุมฯแล้ว เราก็เดินไปที่บ้านก๋ง เพราะซินแสจะไปสำรวจทิศที่บ้านด้วย

 หน้าฝนอย่างนี้ หญ้าขึ้นรกหน่อย

 ซินแสเดินดูรอบบ้านพร้อมกับจานดูทิศแบบจีน

 อากง กับอาม่า ผู้อาวุโส ซึ่งบัดนี้ดูเหมือนว่าจะกลายมาเป็นญาติผู้ใหญ่ของเราไปแล้ว 

ข้างบ้านก๋ง เพื่อนบ้านกำลังสร้างบ้านเป็นห้องแถวเพิ่มขึ้น ไปคราวหน้าคงเสร็จแล้ว

 เสร็จจากการสำรวจ และวัดหลุมฯแล้ว พวกเราหิวกันมาก จึงชวนผู้อาวุโสทั้งหลายไปกินข้าวเติมพลังกันก่อน ขณะนั่งมาในรถ ทั้งหมดก็ยังโต้แย้งกันมาตลอดทาง

      กินกันยังไม่ทันอิ่ม การเจรจายกสองก็เริ่มขึ้น  เหตุที่ไม่ยอมกันก็คือเรื่องชื่อของคนสร้างสุสาน  ซึ่งเราบอกว่าลูกหลานทุกคนรวมเงินกันสร้าง  จึงไม่สามารถบอกชื่อได้หมด

     โดยผู้อาวุโส คือ อากงดั่น เหม่ง คน และซินแส ยอมให้ใช้คำว่า " สร้างโดยลูกหลานตระกูลโหงว" ได้ แต่คนทำป้ายไม่ยอมทำท่าเดียว บอกว่า 
 "  อั๊วทำม่ายล่าย อั๊วม่ายเคยทำ  พวกลื้อยอม แต่อั๊ว ม่ายทำอ่ะ "
งานนี้จึงมีคนขับรถเข้ามาเป็นแรงหนุนฝ่ายอากงอีกแรง รวมแล้ว 3 ต่อ 1 เสียง

   

 อาคัง ตอนมาแรกๆก็หล่อดี แต่พอผ่านไปครึ่งวันก็ดูแก่ไปทันตาเห็น 

ซินแส

ช่างทำป้าย

 คนทำป้าย  เหลือตัวคนเดียวแต่ยังไม่ยอมแพ้ เครียดมากถึงขนาดต้องยกขาข้างหนึ่ง แบบไหหลำ

    ไม่ไหวแล้วอ่า อี๊วอัดบุหรี่ดีกว่า 

      และแล้วทุกอย่างก็ลงเอยเอาตอนบ่ายสามโมงเย็น งานนี้เล่นเอาพวกเราที่นั่งอยู่กลางสงครามถึงกับมึนตึ๊บ   แม้ทุกคนจะไม่มีใครยอมใคร แต่สุดท้ายแล้ว ผลดีก็ตกอยู่กับพวกเรา  เพราะที่ผู้อาวุโสเถียงกันนี้ก็คือ ตัวเขียนบนป้ายหินซึ่งจะส่งผลให้ลูกหลานของย่าเซี๊ยะ โหว่ เหนียน เจริญรุ่งเรืองทุกคน   นอกจากตัวหนังสือมงคลแล้ว แม้กระทั่งขนาดของป้ายหิน ยังต้องทำให้ได้ขนาดที่มีเลขดีสำหรับลูกหลานอีกด้วย

 เสร็จจากภาษาจีน  เราก็เอาตัวหนังสือไทยไปต่อใต้ภาษาจีน ขณะนั้นไม่มีกาวไป  คนขับรถจึงเอาข้าวสุกมาใช้แทน

 

 นี่คือตัวหนังสือที่จะสลักลงบนแผ่นหิน   บอกรายละเอียดว่า เป็นสุสานของแม่แห่งตระกูลโหงว  เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1947   สร้างโดยลูกหลานตระกูลโหงว

ตัวหนังสือภาษาไทยเขียนว่า

สุสาน เซี๊ยะ โห่ว เหนียน

สร้างโดย ลูกหลานตระกูลโหงว ( ยี่สาร)

จ.เพชรบุรี  ประเทศไทย  ปี 2013

ในการสร้างสุสานของย่าเซี๊ยะ โหว่ เหนียน นี้มีค่าใช้จ่ายโดยประมาณดังนี้ 

 - ค่าหิน ขนาด 2X.80 เมตร ราคา 1,500 หยวน 

 - ค่าแกะสลักตัวอักษร ทั้งไทยและจีน    1,200 หยวน

 - ค่าทำสุสาน 2,300 หยวน 

รวมค่าทำป้าย และสุสาน= 5,000 หยวน  จ่ายไปแล้ว 3,000 หยวน  

 - ค่าจ้างซินแส 600 หยวน   จ่ายไปแล้ว 400 หยวน

   จะจ่ายอีกครั้งวันทำพิธี ซึ่งซินแสต้องมาทำให้  

- ให้แต๊ะเอียอากงดั่นเหม่งคน 300 หยวน 

รวมประมาณการค่าใช้จ่าย ทั้งการสร้าง และทำพิธี ตลอดจนเตรียมการและของไหว้วันทำพิธี ประมาณ 8,000 หยวน X 5 = 40,000 บาท  

จึงเรียนมายังพี่น้อง ลูกหลานตระกูลยี่สารทุกท่านเพื่อทราบ หากท่านใดมีความประสงค์จะร่วมกันสร้างสุสานให้ย่าเซี๊ยะ โหว่ เหนียน เพื่อเป็นศิริมงคลแก่ตัวเอง   สามารถสมทบทุนการก่อสร้างได้ตามสมควร 

  โดยขอให้ส่งเงินมายังป้าการ เพื่อรวบรวมไว้ใช้ในการนี้ต่อไป